WINSUM – Op woensdag 27 februari houdt oud-Winsumer Hans Pettinga een presentatie over zijn uitzending naar Libanon in zalenverhuur- en partycentrum De Hoogte.
Hans vertelt: “Eind 1978 werd duidelijk dat Nederland mogelijk een bijdrage ging leveren aan de VN-missie UNIFIL. (United Nations Interim Force in Lebanon) Frankrijk had namelijk aangekondigd hun deelname begin 1979 te beëindigen. Rond de jaarwisseling 1978/1979 viel de beslissing dat Nederland de Fransen in maart 1979 ging aflossen. Daarvoor werden heel veel dienstplichtige militairen ingezet. Vooral militairen die in Zuidlaren gelegerd waren, waaronder veel noorderlingen. Dit waren zodoende “aangewezen vrijwilligers”. Ik woonde toen in Winsum en werd ook “aangewezen”, terwijl ik gelegerd was in Nunspeet. De compagnie waar ik bij hoorde leverde o.a. een transportpeloton aan het Nederlandse UNIFIL-detachement, waarbij ik werd ingedeeld. Op 27 februari 1979 vertrok ik met de zgn. kwartiermakersgroep van ± 75 militairen naar Libanon om de missie voor te bereiden. In Noord Nederland hadden we toen veel sneeuwoverlast”. Exact 40 jaar na vertrekdatum vertelt Hans – in het dorp waar hij toen woonde – over zijn uitzending en over zijn ervaringen nadien, aan dorpsgenoten van toen en nu en andere belangstellenden.
Ook vertelt hij over ervaringen van later, bijvoorbeeld over Ronald de Boer: “In 2015 had ik zo’n ervaring van later: Mijn Winsumer oud-klasgenoot en UNIFIL-collega Ronald de Boer overleed aan kanker. Omdat dit het Leger des Heils een flinke nalatenschap opleverde, is – op verzoek van die organisatie – door omroep MAX een documentaire gemaakt over zijn leven. http://www.npo.nl/de-nalatenschap/25-08-2015/POW_01097000. Aan deze uitzending heb ik een bijdrage mogen leveren. Tijdens een afrondende bijeenkomst met anderen die meegewerkt hebben aan die documentaire, werd me gevraagd of ik over mijn eigen Libanon ervaringen wilde komen vertellen voor een ouderenbond. De presentatie die ik daarvoor heb gemaakt heb ik sindsdien ook gegeven aan een veteranengroep en een Rotaryclub”.
Hulphond Nederland als goed doel:
Hans heeft, zo zegt hij zelf, zijn uitzending naar Libanon goed verwerkt en afgesloten. “Maar tijdens bijeenkomsten en contacten met andere veteranen, merk ik dat sommigen nog steeds last hebben van hun ervaringen tijdens uitzendingen. Ik vind het erg triest als iemand dat overkomt. Voor dit soort mannen blijkt een hulphond een prima maatje te kunnen zijn. Graag wil ik een steentje bijdragen in de kosten voor het opleiden van een zo’n hulphond zodat ik het leven van een makker met PTSS kan helpen vergemakkelijken. Een deel van het entreebedrag wordt aan dit goede doel besteed”.
Hans Pettinga: [email protected]
