PIETERBUREN – Uniek onderzoek in Pieterburen toont aan dat pups om beurten naar moeders roepen. Deze week publiceert Dr. Andrea Ravignani over zijn ontdekking dat zeehondenpups hun communicatie afstemmen op basis van het geluid van andere pups. Gevoel voor ritme en timing is nog nooit eerder aangetoond bij zeehonden. Het werk geeft een inzicht in de evolutie van vocale communicatie van zowel zeehonden, maar ook mensen.
Onderzoek van dr. Andrea Ravignani van het Artificial Intelligence Lab van de Vrije Universiteit Brussel uitgevoerd in het Zeehondencentrum Pieterburen toont voor het eerst aan dat zeehondenpups complex communicatiegedrag vertonen. Hij observeerde dat zeehondenpups het geluid dat maken en vooral het ritme dat ze aanhouden, aanpassen aan datgene wat een andere pup doet. Simpel gezegd: ze maken om de beurt geluid. Hoe simpel dit ook klinkt, het is nog nooit eerder aangetoond bij zeehonden en is kenmerkend voor dieren die er complexe communicatie op na houden. Het onderzoek verschijnt nu in het ‘Journal of Comparative Psychology’.
Ravignani: “Wij mensen beschouwen vaak onze communicatie als iets dat veel complexer is dan dat van andere dieren. Wat we zien bij zeehondenpups is echter verbazingwekkend: zelfs op de leeftijd van 4 weken lijken ze al een zeer precieze en flexibele timing in hun communicatie te vertonen, in zekere zin behoorlijk vergelijkbaar met de afwisseling die we zien in menselijke gesprekken of in een muzikale canon. ”
De ontdekking sluit goed aan bij wetenschappelijk werk dat door het Zeehondencentrum werd gedaan aan het gedrag van moeders en pups in het wild. Hieruit blijkt dat pups bij meerdere moeders zogen. Het is dus belangrijk dat pups “opvallen” tussen soortgenoten en daarom hun roep aanpassen.
Ravignani: “Deze bevinding was vrij onverwacht en in eerste instantie zelfs contra-intuïtief. Communicatie bij Gewone zeehonden is namelijk meestal verticaal, dus tussen moeder en pups en niet tussen pups en pups. Wat we hier echter zien, is horizontale communicatie: het ritme van de ene pup bepaalt de ritmes van een andere pups. En hoewel dit verrassend is binnen de klassieke kennis van moeder-pup interactie van Gewone zeehonden, sluiten mijn bevindingen goed aan bij het gedragsonderzoek dat het Zeehondencentrum met Universiteit Groningen uitvoert. “
Het onderzoek is onderdeel van een 2-jarig onderzoeksprogramma dat Ravignani uitvoert met behulp van een Marie-Curie beurs. Het doel van dit onderzoek is om een beter inzicht te krijgen in de evolutie van taal. Zeehonden behoren tot een select aantal diergroepen die vocaal kunnen leren. Met andere woorden: ze kunnen geluiden nabootsen, zoals de meeste mensen dit kennen van papegaaien. Alle inzichten die worden verkregen helpen ons het ontstaan van onze eigen taal beter te begrijpen. Voor het Zeehondencentrum dragen de resultaten bij aan een beter inzicht krijgen in het gedrag van zeehonden en daarmee te komen tot betere bescherming.
