Het is vandaag, dinsdag, een kwestie van nu of nooit. Komt-ie of komt-ie niet! Wat dan? De Rokjesdag natuurlijk, op het Hogeland.
Rokjesdag is een natuurverschijnsel. Dat is de dag in het voorjaar dat ineens de vrouwen en masse, tutti tutti, een rokje aandoen. Het is een verschijnsel vergelijkbaar met de katjes. De ene dag wandel je nog door de natuur en aan de wilgen is nog niks bijzonders te zien. En plots zijn ze er, de duizenden kleine prille kopjes van de wilgenkatjes die naar zon reiken. Zo is het ook met de rokjes. De ene dag zie je niks bijzonders en plots zijn ze er, de rokjes met vrouwen die naar zon reiken.
Onder de deskundigen – etnologen, sociologen, theologen, sporttrainers – heerst verwarring. Voor iedereen is waarneembaar dat de hockeysters op weg naar de training al weken geleden de lange broek hebben ingeruild voor het hockeyrokje. Wielrensters? Korte mouwen, korte broek. En voor de rest, blijft het raadselachtig, alsof een onzichtbare hand de vrouwen tegenhoudt het rokje tevoorschijn te halen.
Waar raadsels heersen brengt onderzoek licht. Een onzer deskundigen was afgelopen weekend bij een wielerwedstrijd in Noord-België en Zeeland. En hij meldt: ‘Man, man, wat een boel daar. Een en al rokjesdag, drie dagen lang. Niet te geloven, nergens een lange broek te bekennen. Alleen vrouwelijke juryleden hadden een lange broek aan. Maar dat moet van de wielerbond, dat is het jury-uniform.
Systematische observatie in de supermarkten in Leens en Winsum –een uur daar rondhangen totdat het personeel denkt: wat doet die vent met dat lege karretje hier toch – leverde vorige week donderdag met stralend weer een onthutsend beeld op: lange broeken, hier en daar een capri-broek. Nog erger: een capri-legging met een rokje er overheen. Nog veel erger: van die heel lange rokken waar je met je slippers over de onderste zoom struikelt. Stralend weer en hier en daar een enkel rokje. Met als kersen kleurende teennagels.
Bij de drogisterij in Winsum vernamen we ernstig verontrustende feiten. Er is geen sprake van enige opmerkelijke toename van verkoop van supplementaire produkten die nodig zijn voor rokjesdag. Zonder in details te treden, denk hierbij aan nagellak, en verwijderingsmiddelen voor overtollige hoornafzetting (ontharen klinkt zo onesthetisch). In de modewinkel weet men ons mede te delen dat het niet merkbaar is dat als gevolg van de toename van de zonrijke dagen meer rokjes verkocht worden. Een voorzichtige conclusie zou kunnen zijn dat de vrouwen helemáál niet bezig zijn met rokjesdag, zelfs niet met de elementaire voorbereidingen.
Het is nog steeds vorige week donderdag, wanhopig verplaatst de deskundige zich naar het zwembad van Leens, om vanaf het terras van de smulhoek van André toch observaties te kunnen plegen op een plek waar het verschijnsel zich waarschijnlijk het meest zou kunnen, moeten voordoen. Ha, daar zal je het hebben, in de al hete zon: Twee meisjes in identieke zwarte jurkjes met op de borstpartij de print CHIC. En daarna een al somberheid. Veel capri’s. Een rok van kaki tot over de knie, telt niet mee (want: boswachters uniform). Ja, een lange jurk van het merk Adidas, sportief merk, telt niet mee. En af en toe, als een snippertje papier, een rokje. Wel veel topjes met spaghetti-bandjes, maar dat heeft niks met rokjesdag te maken. Het is warm op het terras en de deskundige stopt ermee.
Maandag hetzelfde beeld. Rokjesdag zet gewoon niet door in het Hogeland. En vandaag moet het 21 graden worden. Vandaag is de dag van no-return. Voor de rest van de week zullen we geen fleurige, zonnige dagen hebben. En dus geen reden om een rokje aan te trekken. Vrouwen aller standen, neem Rokjesdag in uwer handen! Doe het vandaag nog. Daarna hoeft het niet meer.
Het commentaar van de deskundige theoloog: ‘Het is allemaal ijdelheid. En rokjesdag is de Dag van de ijdelheid der IJdelheden.’
