“Waarm nust”
Ain dij n goije jeugd had het bruukt nog wel ais de woorden: Ik bin oet n waarm nust kommen. Ikzulf haar s winters voak n kroek mit ien bér, dus ik haar nait hailtied n waarm nust. Dou ik older wer begreep ik de oetdrukken beter.
k Bin nou op vekaanzie ien Kroatië en swait hoast te t nust oet van waarmte. Elke mórn kin ik dus zeggen: ik kom oet n waarm nust, mor wait naait of ik doar gelukkeg mit wezen mout. t Is veur mie nog wel te haarden,mor mien Stientje het last van opvlaaigers en drieft mie hoast te t nust oet.
s Mòrns zitten wie veur ons kerreven en zain wie n aander ras nusten. Komt der zo’n toesternust van n vraauw aan runnen mit n sneller pak as dat ze runnen kin, ie waiten wel zón glimmend ding en din hobbelt der zo’n seupeltje van n kerel dij aiglieks nait wil, en heur wel honderd moal veurbie kin op zien gekope scapinoschounen woar niks mis mit is traauwens, der achteraan as n reebok achter n hinde. n Gesloagen zoakenman mor bie vraauw onder t Mous , mit aander woorden n beetje n lul van n kerel.
Wie binnen n paar doag leden op pad goan en plaaisteren din voak op n vaste plek ien duutselaand. n Dirrel mit n decolletè woar wel n haile vogelnust ien kin vroagt: Had die bauerschnitzel koet gesmekt? Mien Stienje dij goud duuts kin zegt: Jawohl doppel und dwarsch, k wait naait of t goud duuts is mor dwarsch en ars zit naait veul verschil ien.
Mor naait ofdwoalen Stronk, ik heb n zetje ien n dörp woont, en doar heb ik eerlijks t gevuil kregen wat n waarm nust ienhold. t Haile dòrp docht om mie, t waas n groot begelaaid wonen veur mie ien dat dörp. Slachter zörgde derveur dat ik op tied n gehaktbal kreeg, gruinteboer zörgde veur gruinte en veurgebakken eerappels, bie gallege jeneverboer kocht ik niks omreden deur hom kon ik naait achter t thoes komme, aans haar ik der nou nog woont denk ik en haarbaarg zörgde der veur dat ik mie gauw thoesvuilde ien t dörp.
Waar t stinkt is t waarm zeggen ze wel ais, mor dat waas ien dit dörp nait zo, doar wast allain mor waarm. Wel ook waarm waren, waren de dikke bitterballen bie haarbaarg noast mie. Vrijdoagsmirregs waas t altijd vaste prik mit Sop Bennemoa dij n winkeltje mit spiekers en schroeven haar, om bitterballen te eten op t terras, beregezelleg waas dat altied.
Sop Bennemoa waas nait nijschiereg mor wol wel groag alles waiten. Ik woonde allain mor kreeg wel ais doames op bezuik, goie vrundinnen.Ik zee voak as wie naar boeten gingen pakken joe mie mor ien aarm, waitend dat Sopke op t terras zat. Ogen rolden hom hoast te kop oet as ik eerst mit ain en even loater mit aander, aarm ien aarm oet hoes kwam. As ik din even loater bie Sopke op terras zat vroug e steevast hè Stronk hou zit dat aiglieks mit aal dij vraauwlu bie die, k mouk hom nait wiezer mor t gaaf mie wel t gevuil dat der om mie docht wèr.
Mit n feest ien dörp kreeg ik altijd t gevuil dat summege mensen wies mit mie waren , ik waas dat zeker mit heur, n waarm nust. Dou Stientje (toch ain van dij vraauwlu Sopke)en ik traauwen mozzen, en t haile voetbalelftal inclusief schaidsrechter , n vers veur ons zongen wis ik woar ik bie heurde , wat n lekker waarm nust.
Dommee is t feest van t voetballen en as k der hèn goa, wait ik dat k weer ien n waarm nust terecht kom .
Stientje wait t ook, doppel und ………..
Gr. Stronk.
