Wereldberoemde DJ´s als Tiësto, Armin van Buuren, Afrojack, Martin Garrix en Hardwell gingen hem voor, maar nu is het de beurt aan de uit Winsum afkomstige Roy Dest om vier spetterende optredens te geven op het fameuze danceparadijs StarBeach in Chersonisos, Kreta.
Star Beach trailer 2015
Aan de vooravond van zijn vertrek naar het Griekse feesteiland zocht WinsumNieuws hem op in het huis van zijn ouders Ronald en Yvonne.
Enthousiast opent Roy van der Zanden de voordeur en verwelkomt ons hartelijk. De jongeman van 23 over wie inmiddels zo lovend is geschreven in de vakbladen en (inter-) nationale pers, geeft ons direct het gevoel dat we thuis zijn, dat hij openstaat voor ons en onze lezers.
Ik neem even de tijd om naar hem te kijken, ik ben een beetje in verwarring. De rustige, vriendelijk ogende jongeman op de bank tegenover me lijkt in geen enkel opzicht op het woeste, energieke podiumbeest dat ik een paar weken geleden op Graspop 2015 zag. Op Graspop betoverde hij het dancestage-publiek met zijn muziek, de lichteffecten, de MC en de danseressen; het hele optreden was een feest. Roy Dest die aan de touwtjes trok en het publiek, zijn publiek, liet dansen zoals hij dat wilde, zijn ritme, zijn hartslag, zijn geest, gevoel en vingers bepaalden de bewegingen. Ik kan me nu niet voorstellen dat hij, hier tegenover me, dat toen kon oproepen.
“Wat een absurd verschil,” begin ik, “je lijkt op geen enkele manier op de Roy Dest die ik op Graspop zag. Je lijkt wel een compleet anders mens.”
“Hahaha, dat hoor ik zo vaak, Cees. En het is ook zo. Wanneer ik onderweg naar een optreden ben, verandert het al, ik voel het zelf ook. Ik focus me al enkele uren, soms wel dagen op een optreden. De mensen verdienen dat ook. Ze betalen veel geld om meegenomen te worden op mijn muziek en ik moet het dus zo goed mogelijk, misschien wel perfect doen. Op het moment dat ik achter de knoppen sta, raak ik zelf ook in een soort trance. Ik zie alles wel, ik hoor alles wel, maar er ligt iets overheen. Voor het publiek en voor mezelf is de extase het hoogst wanneer ik bij een eigen productie, na de intro’s, het geluid helemaal demp, een paar tellen wacht en dan, wanneer de “drop” komt, dan gaat de muziek op z’n hardst en wat er dan gebeurt …………. Ik kan het niet uitleggen, het is zo mooi, zo magisch, zo verschrikkelijk kicken!!!”
Op het moment dat Roy van der Zanden dit vertelt, beginnen zijn ogen te fonkelen. Zijn hele mimiek verandert, hij gaat rechtop zitten, hij geniet, hij geniet alleen al van het vertellen van de drop, hij verandert in Roy Dest, de DJ/producer.
“Ik kan me niet herinneren dat ik nooit met muziek bezig ben geweest. Vroeger draaide ik plaatjes, soms voor 10 mensen, maar daar heb ik wel heel veel van geleerd. Tot twee jaar terug was mijn artiestennaam Fabio Ramoz. Ik werd een keer uitgenodigd om een optreden te geven op Sint Maarten, dat op zich was al geweldig, maar toen ik op de hotelkamer mijn mailbox opende las ik een mail. Die mail was van Talpa, waarin ze vroegen of ik een contract met ze wilde aangaan. Vanaf dat moment is het snel gegaan. Ik veranderde mijn artiestennaam in Roy Dest en word nu bijgestaan door twee agencys, één in Liverpool en één in Nederland. Zij boeken mijn optredens, zorgen voor de pers en alle andere zaken. Zo kan ik constant aan mijn muziek werken en nieuwe producties maken.
Mijn nummer “Avalanche feat Alicia Madison” kwam op 53 binnen op deBeatPort en heeft daar best lang gestaan. De 23ste plaats was de hoogste, maar BeatPort is de toonaangevende lijst in de wereld. Op dit moment staat AfroJack daar bijvoorbeeld op nummer 1.
Ik kan dit werk elke dag wel doen. Het voelt helemaal niet als werk, het is mijn hobby, mijn passie, mijn alles. Ik focus me er helemaal op, wil gewoon het beste uit mezelf halen en hoop zover mogelijk te komen. Een carrière als Tiësto of Armin van Buuren lijkt me wel wat en dat jaag ik ook na.”
“En dan nu een nieuw, uitdagend avontuur op Kreta; ben je gespannen?” vraag ik.
“Nee, valt wel mee,” antwoordt Roy “Ik ga er morgen alleen heen en mijn manager haalt me op van het vliegveld. We worden dan naar het DJ-complex van StarBeach gebracht om ons te installeren voor de komende twee weken. We zitten daar samen met Quintino, Dirtcaps en Yellow Claw. Je wordt daar echt in de watten gelegd, het beste is nog niet goed genoeg.”
“Is dit allemaal een kwestie van geluk of de juiste kruiwagens?” wil ik nog weten.
Roy hoeft over zijn antwoord niet lang na te denken: “De invloed van mijn ouders is erg groot geweest. Zonder hen had ik het nooit gered.”
Een kuch klinkt uit de bijkamer, moeder Yvonne steekt haar hoofd om de hoek: “Wat lief dat je dat zo vertelt,” zegt ze iets geëmotioneerd “We hebben geprobeerd er voor Roy te zijn. Toen hij na het nummer Avalanche in een behoorlijke dip kwam, hebben we ook met z’n allen aan het herstel gewerkt. Roy is ook zo’n perfectionist, niet normaal. Soms is hij met een productie bezig die zo mooi klinkt en dan zit hij te tieren achter de computer omdat er een paar tonen niet naar zijn zin zijn. Ik vind het spannend dat Roy naar Chersonisos gaat. Het is zo belangrijk voor zijn carrière, maar het hele gebeuren er omheen vind ik net zo spannend.”
Terwijl de bezorgde moeder de woorden spreekt, kijkt ik naar Roy van der Zanden. Gelaten laat hij de zorgelijke woorden over zich heen gaan. Roy van der Zanden weet wel beter, Roy Dest wil maar één ding, de top halen en ik realiseer me op dit moment, dat ik een interview heb gehad met iemand die het in zich heeft om een wereldster te worden. Ben benieuwd naar wat voor paradijselijk oord ik over vijf jaar moet afreizen om hem weer te mogen interviewen.
Roy Dest zal de komende tijd berichten en filmpjes vanaf StarBeach Kreta aan WinsumNieuws mailen, zodat de lezers een beetje een indruk krijgen wat hij daar allemaal uitspookt.
Interview: Ard Torrenga en Cees van de Meent
Verslag : Cees van de Meent
Foto’s : Auwert Postmus
