WINSUM – Aan de Meeden zijn de afgelopen weken een aantal bomen tegen de vlakte gegaan. Daaronder ook drie ‘klimbomen’, waarin generaties kinderen hebben geklauterd. Winsumer Rob Zwerver vroeg zich af of dat nou echt nodig was. Hij stuurde ons onderstaande brief, gericht aan de bomendokter.
Beste bomendokter,
Nietsvermoedend reed ik over de Meeden en zag tot mijn grote verbazing dat de lange bomenrij het heeft moeten ontgelden. Blijkbaar heeft u hier het laatste oordeel uitgesproken. Een second opinion was overbodig, het was al te laat.
Ik begon te tellen maar had al snel in de gaten dat het aantal gevelde bomen niet op twee handen te tellen was. Ik besloot even stil te gaan staan en deze aanblik eens goed in me op te nemen. Het lukte niet; De kale vlakte waar voorheen een imposante rij bomen groeide was nog niet te bevatten.
Beste bomendokter, was het nodig om al deze bomen te rooien? Zijn ze massaal op uw spreekuur geweest met klachten als griep, reuma, of erger? Of kan het zo zijn dat u besloten had dat u geen tijd meer had voor u patiënten? Immers, zo heeft u de komende tien jaar geen onderhoud meer.
Beste bomendokter, wist u dat er tussen die bomenrij ook drie klimbomen stonden, waarin hele generaties kinderen hebben geklommen? Vanaf het eerste zonnestraaltje in april tot diep in de nazomer: Deze drie bomen zaten vol met spelende kinderen. Hadden tenminste deze bomen niet gespaard kunnen blijven?
Beste bomendokter, wist u dat niet elke iep aan de iepenziekte lijdt? Dat niet elke es aan de essentakziekte lijdt?
Er stond een jonge moeder langs de kant van de weg met een klein meisje op de arm. Ik besloot haar te vragen of zij hiervan wist. “Nee, de hele buurt wist hier niets van.” De enige troost die ik kon bedenken was dat er misschien nieuwe boompjes zouden worden geplant die over tien jaar groot genoeg zijn zodat ook haar dochtertje erin kan klimmen.
namens een ‘ ontwortelde’ buurt, Rob Zwerver
