GRONINGEN – “De moeilijkheid van een project als De Tirrel is het vinden van balans tussen mensen die elkaar ontmoeten en mensen die behoefte hebben aan privacy,” zo vatte Martine Drijftholt, architect bij Team 4 Architecten haar opdracht samen. “Als het gebouw klaar is zou 50 procent nog niet ingevuld moeten zijn. Dan ben ik tevreden.”
Op het kantoor van het architectenbureau in Stad werd donderdagmorgen de samenwerkingsovereenkomst gesloten tussen de organisaties achter De Twirrel, – zorginstelling De Hoven, de twee basisscholen obs Tiggeldobbe en cbs De Piramiden, de gemeente Winsum– en het Expertise Centrum Healthy Ageing van de Hanzehogeschool. Dit centrum – dat breed opleidingen op het gebied van gezondheidsontwikkeling verenigt – gaat een Innovatieve Werkplaats inrichten ter ondersteuning van de ontwikkeling van De Tirrel.
Dr. Han de Ruiter van het centrum: “We hebben 20 duizend euro op de begroting staan voor dit project. Het wordt een Innovatieve Werkplaats. De komende tijd gaan studenten van verschillende studierichtingen bezig met het ontwikkelen van plannen. Zij moeten oren en ogen open hebben voor degenen die nu al gebruik maken van De Twaalf Hoven, de scholen en de sporthal van Winsum. Ons doel is dat studenten leren vragen, kwesties, ideeën te vertalen naar oplossingen waar zij vervolgens mee aan de slag gaan. Zij zijn jong en creatief en kunnen daardoor meerwaarde leveren. Als zij innovaties weten te vinden, dan zou dat geweldig zijn. We hebben een heleboel opleidingen in huis en kunnen dan ook expertise aandragen op gebieden als verpleging en verzorging, kunst, bewegen, sociale interactie, noem maar op,” aldus De Ruiter. “Er moet een werkplan komen dat op 1 oktober klaar moet zijn. Mogelijk dat het bedrag van 20 duizend wel wat kan stijgen als er goede plannen zijn.”
De architect Martine Drijfthout legt uit wat er zo speciaal is aan De Tirrel: “Dit gebouw is een middel voor mensen om interacties met elkaar aan te gaan. Een beetje gechargeerd gezegd: normaal krijg je een opdracht voor een gebouw met eisen waar het aan moet voldoen. Bij De Tirrel moet je in het ontwerp rekening houden met mensen, ouderen, schooljeugd, sporters die voor een deel dingen met elkaar doen maar ook voor een deel gescheiden willen zijn. Privacy willen hebben. Je moet dan een balans vinden tussen de activiteiten van de verschillende groepen gebruikers. Dat is een proces, een ontwikkeling die doorgaat tijdens het ontwerpen. Een voorbeeld. Iedereen wil graag één gemeenschappelijke ingang voor het gebouw. Dat is mooi, maar hoe verhoudt zich dat met de scholieren die op een bepaald moment massaal het gebouw binnen komen en weer verlaten? Moet je dan toch gescheiden ingangen maken? De vraag is hoeveel ruimte je in het gebouw invult. Ik zou er bij wijze van spreken trots op zijn als de helft nog open is bij de oplevering zodat men naderhand met het gebruik ervan kan schuiven. Het wordt dus niet een gebouw waarin 100 procent van het gebruik is afgevinkt.”
Wethouder Marc Verschuren ging in op de voorgeschiedenis van het project dat op 30 miljoen is gesteld en waarvan de gemeente Winsum 20 miljoen bij elkaar brengt. “Het is verbazingwekkend hoe snel het is gegaan. In 2015 begonnen we met een plan voor de scholen en het tehuis. In 2016 hadden we het plan klaar voor De Tirrel waarin mensen van 0 tot 110 jaar elkaar kunnen ontmoeten, samenwerken en elkaar verrijken. Het is een uniek project. In Nederland is dat wel eerder gedaan in Udel, maar op kleinere schaal. En in Japan is er ook een gebouw dat heel veel op De Tirrel lijkt. Scholen, zorg, sport onder een dak. Groepen bijelkaar brengen die vaak heel ver van elkaar afstaan, daar gaat het om. Vandaag gaan we een stap verder met het inroepen van expertise van de Hanzehogeschool.”
De ondertekening van de overeenkomst was aardig bedacht. De wethouder, de onderwijsdirecteuren, de directeur van De Hoven en de vertegenwoordigers van de Hanzehogeschool hadden hun handtekening op puzzelstukjes gezet die dan passend bij elkaar werden gelegd tot een totale overeenkomst. Het bord waarop de stukjes moesten komen bleef aanvankelijk niet op zijn plaats staan. Maar het idee was leuk.
Tekst en foto’s: Berto Merx
