Het was even wennen, zaterdag in het sport- en fitnesscentrum Veldwijk. Men kon er niet terecht voor step-ups, push-ups of leglifts. Het hele gebouw aan de Onderdendamsterweg zat vol met vintage, brocante, retro en curiosa. Het is Pop-Up Markt.
Een pop-up, héél erg retro, is soort boekje dat je openslaat en dan komt van alles tevoorschijn. Een sprookje, met bomen, een dier, of een assepoester of zoiets. Het leuke is dat deze afbeeldingen omhoog komen en als je het boekje sluit, weer naar binnen vouwen. Heel hip is dat de term pop-up, plots tevoorschijn komen, nu gebruikt wordt voor winkels, restaurants, terrassen, cafés, die er even zijn, een dag, een paar dagen, een week. En dan weer verdwijnen. Grace Kwee van het sportcentrum had zo’n hip idee. Tot twee jaar geleden had ze Mijn Etalage in de Hoofdstraat in Winsum. “Ik verkocht daar spullen die mensen inbrachten. Dat was kwaliteit, er zat design tussen, zelfgemaakte dingen en tweedehands of nieuw.”
Ze stopte daarmee omdat het combineren van twee zaken teveel van het goede was. En dus legde ze zich toe op haar werk aan de Zumba, Pilates. “Oude bekenden zeiden me dat het doodzonde was dat Mijn Etalage was verdwenen,” zegt ze. “Ik dacht, ik doe het gewoon hier, in eigen huis. Ik heb het oude relaties laten weten en iedereen was enthousiast.”
Imponerend is de lange motorjas van bruin leder die bij de ingang hangt te pronken. Dat is zo’n ding uit de tijd dat het koud was op de motor. Helemaal vintage zijn de stoelen van ontwerper Gispen, de buisstoelen, type 2i3 voor 105 euro. Een tamelijk gave blinde landkaart van Nederland, formaat klaslokaal. Dat is een landkaart zonder plaatsnamen. En als de meester een plaats aanwees, moest je de naam er van zeggen. Voor 45 euro.
Ach zie, de jaren zeventig herleven met dat typische aardewerk, in bruin, oranje, paars. Er moet nog muziek van Abba bij. “De muren van de huiskamer oranje, geel en paars beschilderd, helemaal psychedelisch,” zegt een standhoudster die zich het hippe ouderlijkhuis nog herinnert waar dit aardewerk een plaats had. “En donker bruine kopjes en schoteltjes erbij.” Ook typisch: overal liggen kaartjes met de boodschap: hier kan men pinnen.
Aan de bar, genietend van een kop koffie, ontwaart men top-retro. Er hangt een collectie platenhoezen – platen zijn schijven van vinyl waar muziek in gegroefd was – en daar hangt The Concert For Bangladesh, een project van die ouwe George Harrison toen de Beatles al verdampt waren. “Nee, nee,” zegt Gert Veldwijk, “die is niet te koop.”
Grace is tevreden over de pop-up markt: “Enthousiaste deelnemers en ongeveer 300 bezoekers. Mooi toch?”
Berto Merx
