Hans Pettinga vertelde over zijn uitzending naar Libanon

Foto: HogelandNieuws

WINSUM –  Op 27 februari 1979 vertrok Winsumer Hans Pettinga, nu woonachtig in Assen, naar Libanon. Exact 40 jaar na de vertrekdatum vertelde Pettinga  woensdagavond in zalencentrum De Hoogte over zijn ervaringen van toen.

Pettinga: “Eind 1978 werd duidelijk dat Nederland mogelijk een bijdrage ging leveren aan de VN-missie UNIFIL. (United Nations Interim Force in Lebanon) Frankrijk had namelijk aangekondigd hun deelname begin 1979 te beëindigen. Rond de jaarwisseling 1978/1979 viel de beslissing dat Nederland de Fransen in maart 1979 ging aflossen. Daarvoor werden heel veel dienstplichtige militairen ingezet. Vooral militairen die in Zuidlaren gelegerd waren.  Onder hen veel noorderlingen. Dit waren zodoende “aangewezen vrijwilligers”. Ik woonde toen in Winsum en werd ook “aangewezen”, terwijl ik gelegerd was in Nunspeet. De compagnie waar ik bij hoorde leverde o.a. een  transportpeloton aan het Nederlandse UNIFIL-detachement. Bij dat peloton werd ik ingedeeld. Op 27 februari 1979 vertrok ik met de zgn. kwartiermakersgroep van ± 75 man naar Libanon om de missie voor te bereiden. In Noord Nederland hadden we toen veel sneeuwoverlast.”

In 2015 overleed Winsumer oud- klasgenoot en UNIFIL-collega Ronald de Boer aan kanker. Omdat dit het Leger des Heils een flinke nalatenschap opleverde, is –op verzoek van die organisatie- door omroep MAX een documentaire gemaakt over zijn leven. Pettinga mocht daar zijn bijdrage aan leveren. Tijdens een afrondende bijeenkomst met anderen die meegewerkt hebben aan die documentaire werd Pettinga gevraagd of hij over zijn eigen Libanon ervaringen wilde komen vertellen voor een ouderenbond. Daarvoor heb hij een mooie presentatie met beeld en geluid gemaakt. Daarna heeft Pettinga zijn verhaal verteld aan een veteranengroep en aan een rotaryclub.

http://www.npo.nl/de-nalatenschap/25-08-2015/POW_01097000

 

Voor het bijwonen van de lezing had Pettinga een klein entreebedrag gevraagd. De opbrengst schenkt hij aan Hulphond Nederland. Pettinga hierover: “Zoals ik het bekijk, heb ik mijn uitzending naar Libanon goed verwerkt en afgesloten. Tijdens  bijeenkomsten en contacten met andere veteranen, merk ik dat sommigen nog steeds “last” hebben van hun ervaringen tijdens hun uitzending naar Libanon of andere gebieden. Ik vind het erg triest als iemand dat overkomt. Voor dit soort mannen blijkt een hulphond een prima maatje te kunnen zijn. Graag wil ik een steentje bijdragen in de kosten voor het opleiden van een dergelijke hond en dus het leven van een makker met PTSS helpen vergemakkelijken. Dat is de reden om een klein entreebedrag te vragen aan belangstellenden.”

Cookieinstellingen