Heerlijk man, lifestyle. Onderzoeken wat er allemaal voor kletspraat over het leven wordt verkondigd. Vandaag: Griekse yoghurt.
Nou wil het toeval dit ik in 2007 met een recept uit een dagblad Griekse yoghurt heb gemaakt. Dat was heel eenvoudig. Neem een grote kom, span daar een schone theedoek over (dat heet theedoek omdat er vroeger theekopjes mee werden afgedroogd, dus), met een dik elastiek om de rand vastgemaakt. En een pak dikke yoghurt er op en dat rustig een nachtje laten uitlekken. Daar wordt de resterend yoghurt heel dik, heel stevig van en dat heette vroeger hangop. Griekse yoghurt is niks anders dan gewone yoghurt waar het vocht uit is gezeefd. Het spreekt vanzelf dat deze yoghurt dikker en vetter is dan gewone yoghurt. Simpelweg omdat uit een liter gewone yoghurt vocht is afgetapt en je dan voor een liter “Griekse yoghurt” méér vaste stof en dus ook meer vet nodig hebt. Ja, door dat hoge vetpercentage smaakt ie lekker romig, zeker met honing (bijna pure suiker) en walnoten erin (nog een calorieën bommetje). Het is een geweldig toetje. En daar is ook alles mee gezegd.
Wat in Nederland in omloop is, is doorgaans geen Griekse yoghurt, het is “geïnspireerd door authentieke Griekse yoghurt”. Wat leert het etiket? Nou, 10 gram vet per 100 gram en daarvan ook nog eens 6 gram verzadigd vet, het soort vet van het ongezonde soort. Ook nog eens een scheut suiker. En alweer een mededeling van niks: er zitten géén vezels in. Waarom toch vertellen wat er niet inzit?
Even nog nauwkeuriger kijken. Er zit gepasteuriseerde melk in, melk die verhit is tot 72 graden. En nog eens een scheut room en een scheut melkeiwit en natuurlijk melkzuur bacteriën. Ja, zo wordt het wel stijf.
Waar komt dit potje vandaan? Nou, meldt het etiket, het is geproduceerd voor een bedrijf dat is gevestigd bij het vliegveld van het lieflijke Zuid-Limburg, Maastricht-Aachen Airport. Waar het gemaakt is, Joost mag het weten.
Toevallig was ik vorige week in Griekenland. Een bolletje Griekse yoghurt bij het ontbijt in Hotel Miramare in Pilos en meteen een stijfheidstest uitgevoerd. Op de foto blijft een soeplepel in het bolletje rechtop staan. Moet je eens kijken, het lijkt wel half-beton.
Wie 120 kcal per 100 gram wel wat veel vindt, er is ook ‘Griekse yoghurt” op de markt die van magere melk is gemaakt. Ook lekker, maar aanzienlijk minder stevig.
Wat moet ik nog meer weten? Toegestaan voor alle religies en vegetariërs; problematisch voor veganisten.
Is het gezond? Met mate. En het is vooral lekker. Smaakt naar volle yoghurt met een dikke toef slagroom.
Berto Merx
