WINSUM – Op zaterdag 22 juni fietsen de gebroeders Joost en Luit Fledderus, de *Mont Ventoux op. Deze top in het Massif des Cèdres is de enige van deze hoogte (bijna 2000 m) in de streek de Provence en hij wordt daarom ook wel de Reus van de Provence genoemd. De naam ‘Mont Ventoux’ is afgeleid van het Occitaanse woord ‘vent’ dat ‘wind’ betekent. Volgens verhalen is de berg opgedragen aan Vintour, de Keltische (Liguurse) god van de wind, maar de tocht die Joost en Luit gaan maken wordt opgedragen aan hun vader. Een eerbetoon aan de man met het open gezicht en de jongensachtige lach, de man van Trix, de vader, de Opa van Leonoor, Emma, Anne en Florine, (die Bart geen Opa maar Apa noemden), de tandarts, de vrijwilliger, de hockeyer, het gezelligheidsmens, de wielrenner; Bart Fledderus.
Het gezin, de familie, veel vrienden, collega’s moesten, door een bizarre gebeurtenis (Bart verslikte zich in eten tijdens een etentje met collega’s, op 21 juni 2018 fysiek afscheid nemen van Bart Fledderus. Vanaf die verschrikkelijke dag bleven artsen proberen om Bart’s leven te redden. Bart werd in coma gehouden en om de twee dagen werd de impact van het zuurstofgebrek getest. Op 29 juni bleken alle hulp tevergeefs, Bart overleed.
Het verdriet, het ongeloof rolde zich uit over Winsum en ver daarbuiten. De zo geliefde Bart, de Bart die mensen van pijn, ongemak en angst heeft afgeholpen, de Bart die als vrijwilliger bewoners van de 12Hoven hielp in hun donkere dagen, die Bart was er ineens niet meer. Wat bleef was een enorme leegte.
Maar het ‘helpen’, het ‘zorgen’ hield voor Bart niet op. Bart had een donorcodicil en direct na zijn overlijden werd gestart met een operatie. Twee gezonde Bart- nieren werden getransplanteerd. Luit Fledderus: ‘De transplantatie was emotioneel helemaal niet erg, het gevoel overheerste dat mijn vader, zoals hij gewenst had, mensen kon helpen.’
‘Met transplantatie-coördinator Laura spraken we over onze vader. We vertelden over zijn liefde voor de racefiets en over de toertochten die hij gemaakt had. Luit: ‘Ja, de racefiets was heel belangrijk voor mijn vader. Werd er niet gefietst, dan werd de stalen ros, die op een slaapkamer op hoogpolig tapijt mocht wachten op de volgende rit, gecontroleerd, opgeknapt of gepoetst. Als ik even niet lekker in mijn vel zat, dan pushte Bart me om mee te gaan voor een ritje. We fietsten samen 8 keer de Elfstedentocht, stoempten de Stelvio en de Mont Ventoux op en reden tochten in Zuid-Limburg.
Leuk is te vermelden dat Bart al vanaf zijn studententijd lid was van allerlei fietsclubjes en zelfs aan een paar kleine wedstrijdjes heeft meegedaan, in zijn Cemsto-shirt, haha. Laura, ook wielrenster, vertelde ons over een project, de Transplantoux, waarbij 20 getransplanteerden en 20 buddy’s samen de Mont Ventoux gaan bedwingen. De tocht was gepland op 22 juni 2019, een jaar en een dag na het bizarre voorval. Mijn zus Merel, broer Joost en ikzelf waren gelijk enthousiast, als we daar aan mee zouden mogen doen, dat zou een prachtig eerbetoon aan Bart zijn. Ik wist in het ziekenhuis al dat ik het graag zou doen. Joost moest er wel even over nadenken, hij heeft bijvoorbeeld al 11 keer de Elfstedentocht gereden, maar nog nooit hoge bergen beklommen. Merel, ook erg sportief, was ook enthousiast, maar of ze het door een langdurige blessure ook zou kunnen?’
De mensen van Transplantoux vonden het een geweldig idee om de Fledderussen mee te laten doen en ze werden uitgenodigd voor de trainingen. Al snel bleek dat Merel moest afhaken, maar Joost en Luit reden, samen met de andere helden, onder andere de Hennie Kuiper Classic, de Col de VAM, de Elfstedentocht en de Noorderrondrit. Luit: ‘Het is geweldig om te zien waartoe mensen die een orgaantransplantatie hebben ondergaan in staat zijn en hoeveel wilskracht ze hebben en het is voor de buddy’s, allemaal mensen die in het ziekenhuis werken, fantastisch om te zien wat er door hun werk weer mogelijk is.’
Het is de bedoeling dat de groep gezamenlijk naar de top rijdt. Ieder met zijn of haar verhaal. De reden om mee te fietsen is vaak, zeker in het geval van Joost en Luit, verdrietig. Vader Bart komt er niet mee terug en staat op de top het gezelschap ook niet op te wachten, maar zijn jongens zijn er van overtuigd dat hij een stukje meefietst, zeker als het even moeilijk gaat op de kale berg.
Of Luit er ook tegenop ziet: ‘Aan de ene kant wel, het wordt natuurlijk wel een beladen dag. Nu al, ik ben de laatste tijd erg veel met mijn vader bezig, leef en voel er erg naar toe.’De tranen kan Luit niet langer bedwingen, er komen zoveel emoties vrij. Vriendin Froukje legt haar hand op zijn been en zegt lief: ‘Maar hij heeft er ook heel veel zin in, dat zie je wel.‘ Luit: ‘Ik wil graag nog een ding zeggen. Mijn moeder Trix weet dat ik vanavond met je praat. Ze wil laten weten dat alle steun die ze het afgelopen jaar heeft gekregen enorm heeft geholpen.
Vintour, de Keltische (Liguurse) god van de wind, aan wie de berg is opgedragen zal op 22 juni wel even vreemd opkijken wanneer het gezelschap de flanken van zijn berg oprijdt en hij van een licht, vrolijk briesje krijgt ingefluisterd: ‘Zie je die twee daar, dat zijn mijn jongens, stoer hè, doen ze voor mij!‘
*De top van de Mont Ventoux ligt op 1912 meter hoogte. Het hoogteverschil met de voet van de berg bedraagt 1614 m. De berg is voornamelijk bekend door de Tour de France. De etappes zijn altijd heroïsch vanwege de moeilijkheidsgraad en het kale ‘maanlandschap’.
