WINSUM – Jans en Minke Warringa-Bosma zijn vandaag – maandag 8 juni – 60 jaar getrouwd. Henk Jan Bolding ging ’s ochtends even langs en feliciteerde het diamanten echtpaar namens de gemeente en had naast een mooie boeket bloemen uiteraard ook weer een doos chocolade meegenomen.
Jans Egbert Warringa werd geboren in Nieuw Buinen op 22 juli 1934 en groeide samen met zus Alie op in Nieuw Buinen, Wedde en later in Grijpskerk, waar zijn ouders een kruidenierszaak hadden gekocht. Na de ULO heeft hij de kruideniersvakschool en een drogisterij-opleiding gevolgd.
Minke Bosma zag op 10 september 1935 het levenslicht in Aduard. Geboren en getogen op de boerderij, samen met 4 zussen en 2 broers. Na de MULO in Zuidhorn ging ze op 16-jarige leeftijd al in Groningen wonen, waar ze de opleiding Chr. Industriële en Hogere Huishoudschool volgde en stage liep in Amsterdam. Ze heeft later 4 jaar als diëtiste in het Diaconessen Ziekenhuis in Groningen gewerkt.
Ze hebben elkaar leren kennen op een dansavond van de gymnastiekvereniging in Grijpskerk. Minke woonde daar tijdelijk bij een vriendin, om op doktersadvies in alle rust haar gecompliceerde armbreuk te laten herstellen. Jans was ook op het feest, samen met een kameraad en van het een kwam het ander. De verkering moest uitgemaakt worden want in die tijd was het niet gebruikelijk dat een boerendochter met een zoon van een middenstander omsloeg.
In 1960 hebben ze, na een zoektocht door het hele land, een winkelpand aan de Regnerus Praediniusstraat 1 in Winsum gekocht en daarmee werd Drogisterij, Parfumerie en Sigarenmagazijn Warringa een feit.
De eerste jaren runden ze de zaak samen, maar na de komst van 4 kinderen binnen 6,5 jaar kwam er personeel en kon Minke zich volledig wijden aan de opvoeding en zorg voor de kinderen.
In datzelfde pand woonden ze met elkaar als gezin en in 1970 werden winkel en woonhuis verbouwd en vergroot. In 1980 verhuisde het hele gezin naar de Garnwerderweg, aan de rand van Winsum waar ze meer in de rust konden wonen: Huize Veldzicht, met een (kleine) groentetuin en een stukje grasland voor wat schapen en een paard, een wens van Jans en Minke en hun kinderen kwam uit.
Jarenlang hebben ze hier met heel veel plezier gewoond, maar met het ouder worden ontstond de behoefte om kleiner en weer “ien het doarp” te gaan wonen, zodat de alsmaar drukker wordende provinciale weg niet dagelijks meerdere keren overgestoken hoefde te worden. Sinds 2014 wonen ze in hun huidige bungalow aan de Borgweg.
Echte vakantievierders zijn het niet maar Jans en Minke hebben samen enkele mooie reizen gemaakt, naar Scandinavië, Amerika en een aantal keren naar Canada waar een zus van Minke in de jaren 50 naartoe emigreerde. Ook maakten ze jarenlang in elk voor- of najaar een (boot)reis met de PCOB en met de Drogistenbond.
De fiets stond en staat nog steeds centraal in het leven van het bruidspaar. De auto staat vaker in dan buiten de garage. Vroeger op zondagmiddag het liefst met het hele gezin op de fiets naar (o)pa en (o)ma in Aduard of Grijpskerk. Tijdens de vakanties werd er ook regelmatig gefietst en ook nu gaan de fietsen als het even kan nog mee op de fietsendrager naar de jaarlijkse veteranen-tenniskampioenschappen in Hilversum.
Tegenwoordig wordt er dagelijks een blok(je) gefietst, alle boodschappen worden op de fiets gedaan, naar de kerk of op visite: ze komen meestal op de (elektrische) fiets. Weer en wind houden hen zeker niet tegen.
Jans is naast zakenman ook lange tijd bestuurlijk (school, Winkheem) en politiek (CDA) actief geweest. Ook sporten was en is een hobby van hem: vroeger gymnastiek en volleyballen, later werd de tennissport zijn lust en leven. Tegenwoordig staat hij nog zeker 3 keer per week op de tennisbaan en speelt hij nog (landelijke) competities en toernooien. In februari pakte hij nog de nationale titel in de leeftijdscategorie 85+.
Moeder Minke heeft iets meer lichamelijke beperkingen maar ook zij is/was altijd sportief bezig: jarenlang gezwommen en gevolleybald, bij de gymnastiek, volksdansen, wandelen en fietsen. Zingen bij het gemengde koor Looft den Heer was ook een grote hobby van haar, tot ongeveer haar 80e jaar heeft ze dit volgehouden.
Tussen het voorjaar van 1988 en de zomer van 1997 werden er 10 kleinkinderen geboren, Minke hoopte stiekem op een 11-tal maar zover is het niet gekomen. Sinds augustus 2017 zijn ze de trotse overgrootouders van een tweeling.
Het geloof en het kerkelijk leven speelt een grote rol in hun leven. Ze zijn zeer dankbaar, voelen zich rijk gezegend en hopen dat ze hun diamanten jubileum in goede gezondheid in september samen met hun kinderen, klein- en achterkleinkinderen alsnog kunnen vieren.
