Trots zijn we op onze vrienden in Winsum. Je moet héél goed zijn om op het lijstje van vijf mooiste dorpen van de ANWB terecht te komen. Maar, het enige dorp dat ons Winsum voor de voeten loopt, is Elsloo, een pareltje in de Maasvallei. Als wij van Elsloo verliezen, dan is het een eervolle Nederlaag.
In dat helse moeras van verkiezingen van mooiste dorpen, mooiste dorpsnamen (hoef je niks voor te doen, gewoon een kekke naam is al goed genoeg), langste dorp, domste dorp, kleinste dorp van talloze suffige clubs als de redactie van Elsevier, of hoe ze ook maar heten mogen, is er één die we serieus moeten nemen: De ANWB.
De machtigste organisatie in Nederland, de belangengroep van ons allen met benzine-diesel, LPG of elektrische auto’s. Je kunt nog geen meter rijden in Nederland, of de ANWB waakt over je. Met borden die je een bepaalde richting op dirigeren, met routeplanner, met de Wegenwacht, en zelfs schoenen, broeken shirts en rokjes en wandelstokken met reductie voor als je uit de auto wilt stappen. En reken maar dat de verkeersminister met angst en beven volgt wat de sterke arm van de ANWB over het beleid heeft te zeggen. En niet te vergeten, de Kampioen, ons lijfblad, met de schitterende verhalen over plaatskes als Monschau (Eifel), of drie tot elf steden trips op de route van de Elfstedentocht (Friesland). De Algemene Nederlandsche Wielrijders Bond heeft allang niks meer van doen met fietsen in eigen land. En terecht, een fiets neem je mee achter op de auto als je gaat fietsen in Salland of de Mijnweg of ik weet niet waar, en altijd heeft de Kampioen er een leuk, voordelig, verrassingsloos want dat is veilig, arrangement in een rustiek hotel of B & B erbij.
Kom je in de top vijf van de ANWB terecht, dan moet je wat in huis hebben!
En hulde voor Henk, Joop en Johan, Tom, Kina, Peterina, Ronald, die jongens uit de buurt, Tina, Gerben, Otto (en Marjan natuurlijk ook!), Edwin, Kor, Nanet en Bert niet te vergeten, Anna, Willem Pieter ook, Wiebe en Edwin, Jacob, teveel om op te noemen, en ook nog de dorpsgidsen en al die anderen die hun brede schouders, smalle schouders, hoge en lage schouders beschikbaar hebben gesteld om Winsum op de kaart van de ANWB te zetten. Mijn oprechte excuses – en déze keer terecht – aan wie ik niet genoemd heb. Ja, daar heb je het al, Martin vergeten. Wees ervan overtuigd dat ik elke dag geniet van de lantaarnpalen met bloemenpracht en de banieren waarop het wapen van Winsum vlagt. En als ik slecht geluimd ben, even naar het dorpsplein, en dan is het weer over en ja het is waar: mijn vrouw stuurt me weleens naar het dorpsplein…….
Maar, vrienden, onderschat Elsloo niet. Ga je met de auto naar Luik, na 325 kilometer ligt links de Maastricht-Aachen Airport op een vlakte en rechts de gapende muil van een vallei: de te vrezen Maasvallei van Elsloo. Een wonderschoon pittoresk dorpje, met de weg omhoog kronkelend – niet met de fiets doen, veel te zwaar – gepaveerd met kasseien, en – uiteraard met subsidies gerestaureerde boerderijen – een Limburger neemt nog geen troffel in de hand zonder subsidie – onze enige concurrent, want de rest van die groep stelt niks voor. Het enige sterke punt van Elsloo is dat er vijftig jaar niks is gebeurd en vervolgens is gerestaureerd. Nou ja, een wandeling langs de Maas, daar ben je ook zo op uitgekeken. En het uitzicht boven de vallei over de Maas, daar ben je na tien minuten wel klaar mee, die blijft wel stromen, gisteren, vandaag en morgen (het is trouwens niet de Maas, het is het Julianakanaal, de Maas ernaast is daar een waardeloos stuk onbevaarbare rivier).
Op 17 augustus is De Dag der Dagen. Dan wordt de winnaar bekend gemaakt. Als Elsloo wint, dan heeft Winsum slechts een veldslag verloren, maar niet de oorlog. En met plezier zal ik de reportage in september in de Kampioen lezen, over Winsum.
Tijl Uilenspieghel
