BEDUM – Zaterdag 18 mei was een dag dat de clubliefde van SV Bedum het won van het verlies van het vlaggenschip tegen Zeerobben uit Harlingen (0 – 5). Voor aanvang van de wedstrijd SV Bedum – Zeerobben was het iets stiller in de bestuurskamer dan normaal. Mannen van het eerste uur zoals Martin Broekmans en Bè Dijk hadden weinig te melden en voorzitter Jan-Jurjen Timmer was zelfs een beetje bleek om de neus, al deed de doorgaans vrolijke bestuurder het af als ‘gezonde wedstrijdspanning’. De wedstrijd was een treffen in de onderste regionen van de 1ste klasse E. De winnaar zou zo goed als zeker veilig zijn, voor de verliezer zou de na- competitie om degradatie heel dichtbij komen.
Voorafgaand aan de wedstrijd mocht Jelmer Meinardi, hoofd Jeugdopleiding, uit handen van KNVB- afgevaardigde en Zuidwoldenaar Henk Hoiting, het certificaat ‘Lokale jeugdopleiding’ in ontvangst nemen. Het elftal van de week zwaaide bij de opkomst van de plichtplegers de Bedum- vlaggen als ware trofeeën door de lucht, ouders maakten foto’s en/ of filmpjes en deelden in de trots die de kinderen uitstraalden.
Terwijl de scheidsrechters en de elftallen van Bedum en Zeerobben zich opstellen rond de middenstip kreeg voorzitter Jan Jurre, na een prima inleiding van Vincent Geerling, het woord. Zonder gelijk in het moment op te gaan, stond de voorzitter eerst stil bij de donkere afgelopen weken. SV Bedum moest in korte tijd afscheid nemen van Menzo van der Wal (vader van trainer/coach Remy), Piet Lanting (Erelid) en Pim van der Ploeg (28 jaar,speler van het 5e zaalvoetbalteam).
Na de uitreiking van het certificaat werd, terwijl de scheidsrechters en spelers nog, onder het verre oog van de Schaive Toren stonden te wachten, bekend gemaakt dat Online & Offline Marketingbureau Problicity zich als hoofdsponsor heeft verbonden aan de ‘gecertificeerde’ jeugdopleiding. Ook Landbouwmechanisatiebedrijf LMB Rutgers (www.rutgersmechanisatie.nl) werd gepresenteerd als sponsor van de jeugdopleiding. Gert-Jan Hageman sprak vervolgens lovende woorden richting het bestuur en jeugdcommissie en toonde zich zichtbaar trots op de samenwerking.
Terwijl op het hoofdveld lief en leed te samen komen krijgen de mannen van JO8-3 in een van de ruimtes in het verenigingsgebouw de nodige instructies van Appie. De kleine mannen zijn ballenjongens bij de belangrijke wedstrijd. Voor Noah Bodde (7) is ook een hoofdrol weggelegd. Noah is ‘Pupil van de Week’ en gaat proberen om de doelman van Zeerobben te demotiveren door de bal in het net te schieten, iets waar hij fantastisch in slaagt.
De scheidsrechter fluit het spel in gang en binnen een aantal minuten wordt duidelijk dat het een zware middag wordt voor de Bedumers, Zeerobben is veel beter. Maar de SV heeft nog een gloeiend ijzer in het vuur. Naast het doel van Zeerobben wordt door een groep van 20/30 man een spandoek ontrold. De tekst: ‘SV BEDUM FANATICS, PURPLE ARMY’ doet de Friezen huiveren en even stokt hun fraaie combinatiespel. Als de Fanatics, om de liefde voor hun club te tonen, even later ook nog de bovenlijven ontbloten en in de ballenvanger klimmen, krabt de begeleiding van Zeerobben zich bedenkelijk achter de Frieze oren. Hoe kunnen ze in deze heksenketel overeind blijven, zie je ze denken. Met een voorsprong van 1 – 0 voor Zeerobben wordt er gefloten voor de rust.
Het speelveld wordt in beslag genomen door de jeugd. Jongens en meisjes van alle leeftijden spelen hun eigen ‘potje’, prachtig om te zien! De FANATICS gebruiken de pauze om te verkassen naar het andere doel. Het spandoek wordt weer opgehangen en bij het opkomen van hun club- helden gaat een orkaan van geluid over het veld. Als Zeerobben de voorsprong uitbouwt past de PURPLE ARMY de tactiek aan. Ze verlaten hun stek en trekken, al zingend, als groep langs de lange zijde.
De doelpuntenmachine van Zeerobben draait op volle toeren, de mooiste aanvallen en doelpunten geven zelfs Jos Broekmans geen schijn van kans. De supporters van Bedum zien het gelaten toe, maar leggen zich bij de overmacht van de Robben neer: ‘Ze zijn gewoon beter, niets aan te doen.”
Halverwege de tweede helft weer een prachtig moment. Coach Remy van der Wal gaat wisselen. Frank Roorda verlaat het veld. Het is, na 12 jaar trouwe dienst, Frank’s laatste thuiswedstrijd. Met gebogen hoofd verlaat de Bedumer het veld, zijn veld. Bij het poortje staat zijn vader Jakob hem op te wachten. Vader en zoon omarmen elkaar, het zit erop!
Jakob Roorda vertelt een fraaie anekdote, waar nodig vult Frank aan.
“In het seizoen2012/2013 speelde het eerste elftal van toen nog CVVB tegen Olde Veste uit Steenwijk. Niet naast de deur, maar als vader van twee spelers van het eerste onderneem je die reis. Een reis van krap aan 100 kilometer heen en 100 kilometer terug. Je hoopt een leuke wedstrijd te zien, dat je zoons scoren en dat de drie punten mee gaan naar Bedum. Het werd geen van drieën. Het was ongeveer 5 minuten na de rust en mijn beide zoons werden met rood van het veld gestuurd. Sander kreeg 2x geel wegens praten tegen de scheidsrechter, waarbij uiteraard niet de aardigste dingen zullen zijn gezegd en Frank kreeg direct rood wegens natrappen. Hoe dom kun je zijn? Je team moet dan met 9 man verder en dat werd uiteraard een onmogelijke opgave en als vader sta je met het schaamrood op de kaken bij het veld. Echter niet lang, want ik ben direct vertrokken en heb ze vanuit de auto direct een smsje (voor de jeugdige lezers, een soort Whatsapp- bericht) gestuurd dat ik zwaar teleurgesteld was in hen en dat ze hun team vreselijk in de steek gelaten hebben. De maandagavond daarop kwamen ze, zoals gewoonlijk op maandagavond, bij ons eten en waren ze allebei schuldbewust en boden ze hun excuses aan voor hun gedrag.
In het seizoen erop, op 7 december 2013, namen Frank en Sander sportief wraak op de blamage van het vorige seizoen. Ze scoorden tegen Olde Veste alle twee een prachtig doelpunt: Frank met een afstandsschot over de keeper en Sander na een heerlijke balaanname en een aansluitende solo. De wedstrijd werd door SV Bedum uiteindelijk met 5-2 gewonnen.” (zie filmpje onderaan het artikel)
Na deze anekdote lachen vader en zoon nog even om hun verhaal, hun herinnering, hun liefde voor het spelletje, hun liefde voor de club. Frank gaat even verderop staan. Hij maakt vanaf volgend jaar deel uit van de technische staf van de hoofdmacht en gaat samen met broertje Sander nog een jaartje lekker ballen bij Futsal Winsum. Vader Jacob kijkt de wedstrijd uit, wat hij precies denkt?
Na het laatste fluitsignaal van de scheidsrechter blijven de Bedumers even verslagen op het kunstgrasveld zitten. Trainer Remy, die het al zo moeilijk heeft met het overlijden van zijn vader, zijn grootste fan, gaat naar de kleedkamer, even helemaal alleen zijn.
De kerels van het 1ste richtten zich langzamerhand weer op. In plaats van, moe, teleurgesteld en bezweet naar de warme douche te gaan, stappen ze naar de overkant van het veld waar de PURPLE ARMY haar helden nog staat toe te zingen. Het samenkomen is ontroerend, maar o zo mooi om te zien!
Na een paar minuten verlaten de moegestreden spelers het veld. De tikjes, handjes en bemoedigende woorden van vrienden, vriendinnen, ouders en andere familieleden komen niet echt aan, ze hebben verloren, ze hebben hun club vanmiddag niet kunnen geven wat ze zo graag wilden, zo hard voor getraind hebben, zo hard voor geknokt hebben!
De SV BEDUM FANATICS, de PURPLE ARMY doen zich inmiddels tegoed aan wat versnaperingen. De FANATICS hebben ook gestreden, ze hebben ook verloren, ze lijden mee met hun helden en zitten er wat verslagen bij. Tot er een bal voorbij rolt …..
Zaterdag 25 speelt SV Bedum de belangrijke uitwedstrijd tegen VVG, de laatste kans om de na- competitie te ontlopen. Ik hoop voor de mooie vereniging dat het lukt.
Tekst en foto’s: Cees van de Meent
