Over reloatzies op n hemelsblaauwe moandag
Ongelooflek, n poar week leden zaten we nog te gokken of we nog winter kriegen zollen, en vanof veureg week wait we t zeker: wie schaiten ien ainmoal t veujoar ien.
Dus: scheuvels ien t vet loaten en fiets te schuur oet. Bannen even oppompen en kloar is Kees. Doar staait e, mien Gazelle, n mooie stevege trapfiets, dij ik alweer n joar of wat leden bie -wel aans- Gerrit Poort kocht heb. Nait al te goud onderhollen en den krieg je wat je verdainen: veurwiel rabbelt, fietspomp stukkend en baaide bannen leeg of lek, wel zel t zeggen? Poort dus.
Op dizze zunnege moandagmörn, dij elk nuigt om boeten te verkeren, rabbel ik mit mien Gazelle richten Poort aan Winzumerdaip. Kieken of de jonges der nog even noar kieken kennen. Nee dus, lees ik op deur: maandag gesloten. Potverdikke, net nou ik even fietsen wil, stoa ik veur dichte deur. Eerst mor weer op hoes aan. Lopend den mor, aans goan bannen der haildaal aan.
Op brug noar de Brake kom ik ‘m tegen: Gerrit Poort zulf, fietsemoaker, vrouger ien Hoavenstroat, loater ien Westerstroat en grondlegger van POORT fietsen (en alles wat r verder aan vastzit). Hai zigt mie mit fiets aan haand en vragt: “Wat hestoe mit dien fiets?” n Geschenk oet de hemel vanzulf, want wel ken mie aans as Gerrit nog n sunny monday bezörgen? “Ik mout r toch even wezen”, zegt Gerrit, “loop mor even mit, den kiek ik r even noar”.
Gerrit was en is gain gewone fietsemoaker. Gerrit is veur alles verhoalenverteller. Mit dij Gerrit, fietsemoaker annex verhoalenverteller, ienmiddels ien de zeuventeg, mog ik vanmörn ien waarkploats bie Poort -maandag gesloten- n lutje drij ketaaier luustern noar zien prachtege verhoalen :
-over de plek waar d’olle ophoalbrug aan Winzemerdaip stoan haar; hai kon m persies aanwiezen, as kwoajong en net verkeren vloog e doar mit auto mit n noodgang over hen;
-welke klanten vrouger wizzen woar zien jeneverkastje ien waarkploats zat; en dat t dus ook noa waarktied nog wel ais loat worren kon;
-dat e vrouger as lid van de ondernemersklub streden haar veur n 5-doagse waarkweek, n dagje vrij dus veur de ondernemer; dou Gerrit dat r nait deur kreeg, regelde hai t veur homzulf; ain van zien collega’s wol hom dou royeren.
Mor Gerrit zien mooiste verhoal von ik zien kiek op klanten tegenwoordeg en vrouger. Tegenwoordeg is n klant volgens Gerrit n ‘koper’, vrouger was n klant n ‘reloatzie’.
Ooit kreeg Gerrit n klant ien winkel dij van zien zuster opdracht kregen haar n fiets bie Poort te kopen. “Begripze?” zee Gerrit. Nou en of. Onder de verhoalen deur haar Gerrit mien fiets weer kloarteuverd.
Zukzen as Gerrit bennen der hoast nait meer. Je magen joe gelukkeg priezen as je doar as klant n ollerwetse ‘reloatzie’ mit hemmen. Dat het mie ien elk geval n hemelsblaauwe moandag opleverd. En n kop vol verhoalen.
I-pit
