Ni hao! Op 25 augustus 2015 vertrok ik naar Shanghai, China, om als voetbaltrainer aan de slag te gaan. Graag deel ik mijn belevenissen met jullie, waarbij het idee is ontstaan om dit maandelijks te doen middels een verslagje. Hierbij deel 6.
Hoezo ver weg? Bezoek, bezoek en nog eens bezoek!
Het is alweer een tijdje geleden dat ik zelf iets geschreven heb. Dit heeft onder andere te maken met het feit dat er in maart een artikel in de krant Trouw heeft gestaan, welke weer gepubliceerd is op winsumnieuws.nl. Het leuke van dit artikel is (voor mij dan), dat het geschreven is door Marjon op de Woerd. Een vriendin van mij waar ik ooit samen een verdwaald jaartje geschiedenis mee heb gestudeerd, een aardig tijdje niet meer had gezien of gesproken, maar door haar bezoek aan China weer in contact mee ben gekomen. Ze is een paar dagen in Shanghai geweest, waarna ze verder ging naar o.a. de grens met Noord-Korea.
In diezelfde periode is er ook ander bezoek geweest uit Nederland. We zijn namelijk een samenwerking aangegaan met Total Soccer Method (TSM). Een methode om voetballers op te leiden. Mark Huis in’t Veld kwam een paar dagen over om ons vol te stampen met nuttige informatie en bruikbare tips en tools voor op en buiten het veld. Al met al zeer nuttig en ondertussen proberen we zo goed mogelijk onze draai te vinden hierin, wat niet onaardig gaat al zeg ik het zelf. Zo is Dennis Erenstein met zijn jongste ploeg (onder 8 jaar) kampioen geworden van de hoogste divisie in deze leeftijdscategorie! Hoewel het leerproces belangrijker is dan het resultaat, is dit natuurlijk wel altijd mooi meegenomen!
En om nog maar even in de sferen van bezoek uit Nederland te blijven. Wellicht het belangrijkste bezoek is ondertussen geweest. Mijn moeder is mij voor twee weken komen opzoeken, om wat sfeer te proeven en een beeld te krijgen van hoe mijn leven hier in China zich afspeelt. De eerste paar dagen zijn we dan ook in Shanghai gebleven, waar ik haar de club heb laten zien, de school, salsa en ik heb haar voorgesteld aan mijn nieuwe vrienden en vriendin hier (geen zorgen, mijn oude vrienden, ik vergeet jullie echt niet).
Helaas zat het weer niet echt mee, dus vertrokken we een paar dagen naar Beijing. Dit was een bijzondere ervaring, want hoewel je nog steeds gewoon in China zit, ademde Beijing voor mij een heel andere sfeer uit. Het is lastig om uit te leggen, maar op de een of andere manier vond ik deze stad minder prettig dan Shanghai. Wellicht spelen de nog corruptere taxichauffeurs en mijn frustratie hieraan een grote rol, of het feit dat het massatoerisme hier heel gewoon is, aangezien je hier o.a. de Verboden Stad kunt bezichtigen.
Overigens hebben we ons hier prima vermaakt hoor. De Verboden Stad is mooi om te zien en je kunt er lang genoeg ronddwalen.
Wat echter ECHT indruk op mij heeft gemaakt was de Chinese Muur. Of the Great Wall zoals hij hier genoemd wordt. Wat een imposant bouwwerk en hoe bijzonder om hier overheen te lopen.
In het begin waren er veel toeristen, maar ik ben een aardig stuk omhoog gelopen en daar was op een gegeven ogenblik bijna niemand meer. Daar kon ik intens genieten van de rust en alle indrukken die dit historische monument uitstraalt. Zover als je kon zien strekte de muur zich uit over alle bergen en dalen. Vervolgens kwam ik bij het eindpunt waar dan een Chinees vrouwtje drinken en souvenirs staat te verkopen.. I know..anticlimax, maar ik heb er maar het beste van gemaakt en besloot om gezellig met haar op de foto te gaan.
Overigens is het wellicht goed om je te realiseren dat zij elke dag met haar koopwaar die muur omhoog moet…..
Na twee weken was het weer tijd om afscheid te nemen van mijn moeder, wat heel onwerkelijk voelde. Je ziet elkaar zo weinig, vervolgens twee weken heel intensief en daarna ineens weer heel weinig. Dan krijg je toch wel weer even de deksel op je neus. Maar een paar weken later volgde alweer heel vrolijk nieuws, want mijn nichtje is geboren. Evi van Strien! Het tweede dochtertje voor mijn broer en zijn vrouw! Gefeliciteerd!
De toekomst
Dan de vooruitzichten nog voor de komende maanden:
We blijven nog heel even bij het onderwerp ‘bezoek uit Nederland’, want in het eerste weekend van juli komt een oud collega met haar vriend naar Shanghai. Dit wordt hun eindstop na een rondreis door China.
Verder staat het EK voor de deur, waar ik gelukkig niet veel van mis, aangezien Nederland niet meedoet…iets waar een Belgische vader mij hier elke week graag aan herinnert.
In juli ga ik richting Italië om een groepje spelers te begeleiden naar een trainingskamp en daarna ga ik zelf nog richting Bratislava om een trainingskamp van TSM mee te draaien.
Augustus word de maand waarin ik weer even het Nederlandse landschap ga bewonderen en mijn vrienden en familie opzoek, alvorens ik weer terug ga richting Shanghai. Ik plak er in ieder geval nog een jaar aan vast hier.
Komend jaar zal voor mij meer de nadruk komen te liggen op (o.a.) het opleiden van trainers, iets waar ik komende week binnen de club mee ga beginnen.
Overigens volg ik het Nederlandse amateurvoetbal ook nog steeds vrij aardig. Het spijt mij om te zien dat zowel Rood Zwart Baflo als Bedum zondag er niet in geslaagd zijn om te promoveren. Verder baal ik natuurlijk enorm dat Hunsingo gedegradeerd is in haar laatste bestaansjaar! Daartegenover staat echter dat mijn laatste club Forward aanstaande zondag dit nog wel kan doen. Mochten jullie je dus vervelen dan kan ik een bezoek aan deze gezellige vereniging met een interessante pot voetbal voor de boeg zeker aanbevelen!
Al met al is er dus weer genoeg gebeurd, maar staat er ook nog genoeg te gebeuren!
Zàijiàn(Tot ziens)!
Dirick Jan van Strien
