Je kent ze wel. De clichés, de aannames en daarbij ook de feiten en fabels die vaak met een knipoog, maar soms ook niet, verteld worden over de politie. Als agent sta je natuurlijk onder een vergrootglas en leef je in een ‘glazen huis’. Daar zijn wij ons terdege van bewust.
Een bekeuring krijgen is nooit leuk en iets positiefs over de politie vertellen zal niet meevallen als je er net een hebt gekregen. Ook dat beseffen we maar al te goed. Ondanks dat blijven sommige verhalen hardnekkig terug komen. In onze beleving ontstaan deze verhalen vaak doordat men de politie wel iets ziet doen, maar niet bekend is waarom ze dat doen. Een eigen invulling is dan snel gegeven.
Toch kunnen wij ook wel lachen om de clichés die geroepen worden. Het is voor ons veelal turven, omdat we de meeste clichés al heeeel vaak hebben gehoord. Op elke verjaardag en feestje komen de meesten wel weer voorbij.
Om jullie geheugen even op te frissen hebben wij de meest bekende clichés op een rijtje gezet bij feiten en fabels. Natuurlijk met een knipoog, omdat wij er ook wel om moeten lachen.
Fabel
Laten we met de leukste beginnen:
– Agenten eten alleen maar donuts. Je ziet het beeld uit Amerika al voor je. Een dikke politie agent met een grote beker koffie in de ene hand en een donut in de andere.
In Nederland gaat het er wel anders aan toe hoor. Dit is natuurlijk een fabel, al zijn ze erg lekker maar het is beter om ze links te laten liggen.
– Heb je geen ambitie, solliciteer dan bij de politie. Ja ja, wie kent ‘m niet. Het rijmpje wat graag geroepen wordt. In de praktijk zijn onze collega’s erg ambitieus om de wereld een klein beetje beter te maken. Maar daarnaast zijn er ook bij de politie uitstekende doorgroeimogelijkheden voor hen die dat ambiëren.
– Agenten schrijven alleen bekeuringen. Helaas denken veel mensen dat. Gelukkig is ons werk enorm veelzijdiger dan dat. In bepaalde situaties is een bekeuring nodig om een situatie af te handelen. Maar er zijn genoeg agenten die uitstekend werk doen zonder ooit een bekeuring te schrijven. Natuurlijk vangen wij liever ‘echte’ boeven.
– Daarmee komen we meteen op het volgende punt: “Ga boeven vangen!” Goh, alsof wij dat ook niet liever gingen doen. Daar hebben we dan ook meer tijd voor als iedereen zich aan de normale regels houdt in bijvoorbeeld het verkeer.
– Agenten rijden altijd met zwaailicht en sirenes richting het bureau als ze friet hebben gehaald. Dan zou de friet inderdaad lekkerder smaken. Maar geloof ons, wij zetten onze baan niet op het spel voor een frietje speciaal. Sterker nog, de centralist kan zien wie met zwaailicht en sirenes rijdt en zal zeker ingrijpen als dat onnodig is.
– Daarmee komen we meteen bij het volgende punt: Agenten rijden altijd in 1 rechte lijn naar de McDonalds. Oke, er zijn collega’s die wel van een vette hamburger houden, maar over het algemeen zijn de collega’s echter graag fit en gezond. Hoe zuur is het namelijk om achter een verdachte aan te rennen, maar door al die fastfood na 100 meter al bekaf te zijn? Nou we het toch over de mac hebben. We hebben daar nog een mooi voorbeeld van. Met op zijn tijd een vette hamburger is niks mis. Dat dachten 2 collega’s een aantal maanden geleden ook. Eenmaal in de macdrive stonden zij watertandend te wachten op die ene hamburger waar zij zo’n zin in hadden, totdat zij ineens van achter werden aangereden door een misschien ietwat zenuwachtige bestuurder. Wat bleek? De bestuurder had te veel gedronken, dus moesten de hamburgers met pijn en moeite geannuleerd worden en werd het een ritje naar het bureau.
– Agenten durven niet alleen de straat op en zijn daarom altijd met zijn tweeën. Over het algemeen is dit echter een praktische overweging. Wij worden veelal bij conflicten geroepen waar 2 of meerdere partijen bij betrokken zijn. Het is dan handig om taken te verdelen. Partijen scheiden en van alle kanten het verhaal aanhoren. Of bij een woninginbraak neemt de een de aangifte op terwijl de ander een buurtonderzoek doet. Hierdoor kunnen wij snel handelen. Daarnaast hebben wij genoeg collega’s die alleen op pad gaan zoals bijvoorbeeld de wijkagent of de hondengeleider.
Wat ook vaak veel stof doet opwaaien is als wij met een groep agenten een arrestatie doen. Het lijkt wel alsof ergens een blik agenten opengetrokken wordt die met een ware overmacht te werk gaan. Niet zelden krijgen we de uitnodiging om het één op één uit te vechten. Ondanks dat dit groepsoptreden heftig uitziet proberen wij op zo’n moment juist de schade en onrust te beperken. Door met 4 agenten 1 tegenwerkende verdachte aan te houden is het mogelijk om gedoseerd kracht uit te oefenen en schade en letsel te voorkomen. Eén op één lukt meestal ook wel, maar de uitwerking is dan over het algemeen wat pijnlijker.
– Agenten mogen zonder zwaailicht en sirene geen overtredingen maken. Dit is één van de meest hardnekkige fabels. Om kort te zijn; dit mogen wij wel indien dit voor de uitoefening van onze taak nodig is. Helaas kan je aan de buitenkant van een politieauto niet zien met welke taak wij bezig zijn op het moment dat we door rood rijden. Een voorbeeld uit de praktijk: Net bij het afhaalrestaurant je eten in ontvangst nemen als je een prio 1 melding krijgt. Dat wordt dus met je eten in de hand rennen naar de auto en met zwaailicht en sirene wegrijden. Helaas betekent dat wel koud eten. Al ziet het er natuurlijk gek uit voor de mensen die je weg zagen rijden.
Feit
– Agenten drinken alleen maar koffie. Dit klopt voor een deel. Een dienst kan zomaar langer dan 10 uur bedragen. Zeg nou zelf, dan is een kopje koffie op zijn tijd natuurlijk wel erg lekker.
– Agenten hebben thuis niets te zeggen. Dit geldt natuurlijk voor de mannelijke collega’s onder ons 😉
Zoals je merkt worden er veel meer fabels dan feiten verspreid over de politie. Dat snappen we, we hebben een spannend beroep waar iedereen eigenlijk wel een mening over heeft. Gelukkig kunnen wij er ook om lachen en weten we het in perspectief te plaatsen. En daarnaast maken wij ook wel eens een (inschattings)fout. Al doen we er zoveel als mogelijk aan om dat te voorkomen.
Bron: Politie Eindhoven via Politie Ommelandenwest
