BEDUM – De gasten van het benefietdiner voor de Bedumer WinterLoop dat dinsdagavond werd gehouden in Grandcafé en restaurant de Caenerij in Bedum, kregen heel wat op hun bordje. Naast de acht heerlijke gangen die Josien en Gerrit Koning met hun keukenbrigade serveerden en de rijkelijk geschonken drankjes zorgden een aantal sprekers met hun indrukwekkende verhalen voor geestelijke verrijking: het was een bijzondere avond waar nog lang over nagesproken zal worden.
Voorzitter Klaes Hoekstra heette de 118 gasten op zijn zo kenmerkende wijze welkom bij de officiële start van de tiende editie van de Bedumer WinterLoop en het vierde achtereenvolgende benefietdiner dat Gerrit en Josien van “de “Caenerij” aanboden. Klaes: “Alle activiteiten wat betreft de Winterloop zijn er voor het UMCG Kanker Researchfonds, want wij willen een bijdrage leveren aan een toekomst in een wereld met minder kanker en betere behandelmethoden voor de patiënt. Er zijn nog steeds teveel mensen die te maken hebben met deze ziekte; wij kennen ze allemaal in onze nabijheid wel. Vrienden, familie en bekenden die hier mee worstelen, of wij hebben er zelf mee te maken. En dat is ons streven: om het onderzoek dat wordt uitgevoerd door kundige professoren in het UMCG te ondersteunen, waardoor er voor meer mensen een nieuwe morgen aanbreekt!”
De wervelende Jetta Post was uitgenodigd om de avond te presenteren en interviewde als eerste Froukje Pit die vanuit haar professie als bestuursvoorzitter van het Kanker Research Fonds (@UMCGKankerfonds) vertelde over het belang van de WinterLoop voor de onderzoeken. Ook gaf zij een overzicht van de onderzoeken die door de WinterLoop mogelijk zijn gemaakt.
Daarna sprak Hoogleraar experimentele hematologie en onderzoeker Jan Jacob Schuringa, die onderzoek doet om puzzelstukjes te vinden waarom sommige vormen van leukemie zo moeilijk te genezen zijn. De cellenteller waarover Schuringa vertelde, is een verdere stap in het vroegtijdig herkennen van de ziekte, zodat behandeling zo individueel mogelijk kan worden toegepast.
Na een heerlijk hapje van rosbief van hert, lolly van wildpaté, toast van suikerbrood, chutney rozijnen & bosui, vertelde Nanda Medema over het Luna Kankercafé, een initiatief dat financieel mogelijk is gemaakt met gelden van de WinterLoop. Luna blijkt goed aan te slaan voor patiënten, ex-patiënten, partners, gezins- en familievrienden. Het café zal ook de komende jaren haar deuren zeker wagenwijd open blijven zetten voor iedere geïnteresseerde.
Terwijl de gasten genoten van het gerecht van gebakken polenta, gorgonzola, paddestoelen en pijnboompitten, speelde trio Lapwerk de mooiste gouwe ouwen.
Wethouder Mariëtte de Visser maakte vervolgens indruk door openhartig te vertellen over haar ziekte. ‘Stoer’ beantwoordde ze de vragen van Jetta Post en vertelde hoe de gemeente wil omgaan met zorg en welzijn.
Sander de Hosson, longarts in Assen, en schrijver, twitteraar (@shossontwits) en columnist is een bijzonder mens en was bereid gevonden om te vertellen over zijn werk: de laatste fase van het leven en de rol die zorgverleners daar in kunnen spelen en over het project ‘Koppelbedden.’
De Hosson begon zijn bijdrage met het voorlezen van een van de columns die gebundeld zijn in het boek ‘Slotakkoord’. De indrukwekkende voordracht over een ernstig zieke jongeman, die zijn wens om met zijn vriendin te trouwen, in vervulling zag gaan door interventie van verplegenden en medewerking van alle benodigde instanties, bezorgde menig gast vochtige ogen. De wijze waarop De Hosson vertelt, zijn stem, zijn empathische verschijning, het past allemaal. Het ontroert, maakt indruk, zet aan tot nadenken en maakt duidelijk wat voor geweldig werk mensen in de zorg, van hoog tot laag, doen.
De Hosson vertelt over een verpleegkundige die gehurkt bij een stervende vrouw zit, haar hand streelt, haar geruststelt op het moment dat het lichaam het opgeeft, de rust het wint van de angst, en de dood intreedt. Die verpleegkundige die dan ‘Slaap zacht’ zegt, die staat model voor al die toppers. Toppers, lieverds, die het zo moeilijk gemaakt wordt door bezuinigingen, werkdruk en administratieve rompslomp, verdienen respect, heel veel respect.
Sander de Hosson vertelde over het project “koppelbedden” en zijn wens dat er in ieder ziekenhuis zo’n bed/gelegenheid komt.
Bij het aanhoren van dit onderwerp keek uw verslaggever naar Klaes Hoekstra. Klaes heeft verteld hoe moeilijk het was om zijn Greetje te laten gaan, hoe hij intens verdrietig was toen de hand die hij vasthield koud werd, het leven verdween en plaats maakte voor de dood. Hoe hij nog even bleef zitten met de hand van zijn geliefde in zijn hand, treurde, maar gelijk dacht ‘ondanks het verdriet, het direct voelbare verlies: het is goed zo. Ik mocht dicht bij haar zijn, haar vasthouden: er zijn!’
Klaes schrijft over de koppelbedden: “Door het koppelbed wordt het mogelijk dat mensen in de laatste fase van hun leven letterlijk elkaars warmte kunnen voelen. Geliefden kunnen nog even intiem samen zijn, kinderen bij hun ouders of ouders bij hun kind. Het concept is eigenlijk zo simpel dat het raar is dat niemand eerder op het idee is gekomen. Niemand kan beschrijven wat deze intimiteit voor stervende patiënten moet betekenen. Wij kunnen met elkaar niet bedenken hoe het moet zijn je stervende partner te voelen, te ruiken en vast te kunnen houden. Wat zal het voor de stervende betekenen als het hart van zijn geliefde tegen hem klopt en de armen haar omklemmen?”
Een koppelbed kost al gauw €3.000,00. Het team van de Bedumer Winterloop overhandigde aan Sander de Hosson een cheque om een bed aan te schaffen en aan een ziekenhuis te schenken. De Hosson gaf aan dat dit bed naar het UMCG – Universitair Medisch Centrum Groningen gaat.
En daar zaten de 118 gasten: geroerd, ontroerd, de meesten sprakeloos stil: de bordjes waren even helemaal vol. Gek genoeg renden de rokers direct naar buiten om de spanning weg te blazen. Er werd gedacht en gesproken over stoppen met de verslaving, maar ja…
Binnen werden er nog wat drankjes besteld, de woorden van De Hosson ebden wat weg, maar bleven en zullen lang blijven, hangen. Dat kon zelfs de fantastisch bereide zeewolffilet met kruim droge worst, groene groenten en witte wijnsaus, niet wegnemen.
Het door Jan Kuiper gepresenteerde “Petje op, petje af” was precies de goede, luchtige afleiding. Na een spannende finale werd de quiz met vragen over Bedum, de WinterLoop en andere wetenswaardigheden gewonnen door Martijn Roorda.
Het ‘Duo van runderhaas en kalfssukade’ met gratin knolselderij, een saus van mosterd, honing & vijgen werd verorberd voor Klaes Hoekstra het officiële gedeelte afsloot. Klaes bedankte iedereen die had bijgedragen aan de bijzondere avond en sprak de wens voor weer een geslaagde WinterLoop uit.
Het leuke van het benefietdiner is dat het in principe gratis is, maar dat de gasten zelf hun bijdrage mogen bepalen. Het vierde benefietdiner was eigenlijk onbetaalbaar, zo bijzonder was het. Maar misschien juist daarom kwam er een ongekend hoog bedrag uit de enveloppen: € 12.000,00. Is de Bedumer WinterLoop dit jaar misschien op weg naar een nieuw recordbedrag?
Oh ja, een diner is niet compleet zonder nagerecht. Besluit u na het lezen van alle gerechten die voorbij gekomen zijn, een keer te gaan eten bij ‘De Caenerij‘, vergeet dan niet af te sluiten met cheesecake van limoncello, biscuits, ijs met witte chocolade en slagroom, overheerlijk!
Tekst en foto’s: Cees van de Meent
